-
1 κέλευσις
A command, Plu.2.32c (pl.), Plot.4.8.2: freq. in Inscrr. and Pap., ([place name] Syria), cf. 455.3 (Aphrodisias, i B.C.), BGU286.9 (iv A.D.), etc.;ἐκ κελεύσεώς τινος IGRom.4.214
(Ilium, iii/iv A.D.);ἀπὸ κ. CIG5187b3
(Ptolemais, v/vi A.D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κέλευσις
См. также в других словарях:
κέλευση — η (ΑΜ κέλευσις) [κελεύω] 1. διαταγή, εντολή, προσταγή, παραγγελία («κατὰ κέλευσιν θεοῡ», επιγρ.) 2. (στο ρωμ. δίκ.) η πληρεξουσιότητα που παρέχεται από κάποιον σε κάποιον άλλον, για να συμβληθεί με τρίτον για λογαριασμό τού κελεύοντος … Dictionary of Greek
